İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun Rize gezisi gündemdeki yerini korurken, İmamoğlu’nun yandaş gazeteciler ile birlikte son derece mutlu şekilde basına servis edilen fotoğraf karesi gündeme bomba gibi düştü…
Kimler yoktu ki İmamoğlu’nun yanında? Yıllarca Türk siyasetini Hürriyet Gazetesi’nin lüks binasından elindeki şarap kadehi ile dizayn etme operasyonlarının mimarı Ertuğrul Özkök’ü mü ararsınız, yıllarca AKP ve FETÖ’nün en önemli savunucusu olmuş,BANK ASYA kredisi ile yalılar satın almış Nagehan Alçı mı, basınımızın “Yeni Ertuğrul Özkök” olma hayalini kuran Radikal Gazetesi’nde çalıştığı günlerinde Ergenekon-Balyoz Kumpası sürecinde generallere yönelik yaptığı haberlerin Radikal Gazetesi’nin manşetini süslediği hala hafızamızda olan İsmail Saymaz mı, bir dönem AKP’nin en sıkı savunucularından olup Erdoğan’ın Başbakanlığı döneminde Başbakanlık Basın Sözcülüğü görevini de yürüten ve adı “Mehmet Akif De ki” ye çıkan Mehmet Akif Beki mi yoksa “HALKLARIN TV” haline gelen HALK TV’nin “TATLI SU MUHALİFİ” ekran yüzü Özlem Gürses mi?
Say say bitmeyen bu “ŞAMPİYONLAR LİGİ” (!) kadrosunu yanına alan Ekrem İmamoğlu poz verirken keyfi oldukça yerindeydi yerinde olmasına lakin bu fotoğrafın basına servis edilmesi ile birlikte özellikle CHP tabanında ciddi bir tepki de yükselmiş oldu.
Bizi HABER ALTERNATİF sitesi ve KANAL ALTERNATİF YouTube Haber Kanalı dışında uzun yıllardır çeşitli “FOODLAR” ile yazılar yazdığımız Twitter’daki @yazparov hesabımızdan da takip eden okurlarımız ise bu fotoğrafa tepki gösterseler de hiç ama hiç şaşırmadılar.
Zira bizi Twitter mecrasında takip eden okurlarımız bundan yaklaşık 2 sene önce, yerel seçimlerin kazanılmasının hemen ardından herkes İmamoğlu’nu Türkiye’nin “Yeni Kurtarıcısı” hatta bazıları daha da ileriye giderek “2.ATATÜRK’Ü” (!) ilan ettiğinde 15 Kasım 2019 tarihinde yazdığımız FOTOKOPİ MAKENESİ isimli yazımızı okumuşlardı…
Şimdi o yazımızı köşe yazısı olarak yeniden yayınlamanın ve tarihe bir kez daha not düşmenin farz olduğunu görüyoruz…
Bu yazı sonrasında bize saldıracak İmamoğlu “Trolleri” ile ideolojik körlük rahatsızlığından muzdarip bir takım çevrelerin tepkilerinin zerre-i miskal kadar umurumuzda olmadığını belirtelm ve siz de hazırsanız peşrevi daha fazla uzatmadan yazımıza geçelim efendim…
***
Bundan yıllar önce Karadenizli bir ailenin erkek çocuğu olarak Dünya’ya geldiğinde ailesi sadece evlatlarının doğuşuna seviniyorlardı.
Oysa onlar kucaklarına aldıkları oğullarının aradan yıllar geçtikten sonra Türkiye’nin “umudu” olacağını ve milyonları peşinden sürükleyeceğini bilmiyorlardı…
Oğulları daha küçük yaşta Kur’an okumayı öğrendi aile olarak da zaten dini bütün bir yapıya sahiplerdi.
Zaten yıllar sonra oğulları da Camide Kur’an okurken verdiği görüntülerde kendilerinin onu nasıl iyi bir evlat olarak yetiştirdiğini ve mütedeyyin,manevi değerlere bağlı bir insan olduğunu gösterecekti.
Bu Karadenizli ailenin oğlu büyümüş artık gençlik çağına gelmişti. Gençlik çağında futbola ciddi ilgisi vardı. Ve oldukça da yetenekliydi doğrusu.
Ama gençlik işte gençlik çağında severek oynadığı futboldan bir süre sonra hayatın getirdiği şartlar gereğiyle uzaklaşacaktı Karadenizli ailenin oğlu…
Ama ticaret konusunda çok yetenekliydi, kısa sürede ticarete de atılmıştı ama oğulları için ticaretteki başarı yeterli değildi o siyaset yapmak istiyordu ve yapacaktı da…
Bir süre sonra artık oğulları kendisini siyaset sahnesinde de kendisini göstermeye başladı,hem de İstanbul gibi bir “kurtlar sofrasında” giderek yıldızı parlayan şekilde…
Çekirdekten yetişiyordu ilçe başkanıydı artık.. Ve kısa süre sonra parti kulislerinde ismi geleceğin İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan adayı olarak anılmaya başlamıştı bile.
Bu arada sadece yerli değil yabancı ve önemli dostlar da edinmişti Karadenizli ailenin karizmatik oğlu… Bazı etkili yabancı dostlar ile görüşmeler başlamıştı bile…
Bu dostlar Karadenizli ailenin çocuğu ile görüşmeleri yaparken bu karizmatik oğulda özellikle “Şehir Devletleri” modeline bir ilgi alaka başladı,İstanbul Dünya’nın merkeziydi ona göre öyle ya özellikle İstanbul bu köhnemiş sistem ile yönetilemezdi…
Artık açıkça bu fikrini de savunmaya başlamıştı Karadenizli Ailenin “karizmatik” oğlu…Zaten seçim öyle partisinin yıllardır kaybetmesine neden olan “eski” fikirler ile kazanılmıyordu.İktidarın yolu “yenilikten ve değişimden” geçiyordu.”Yenilikçi ve değişimciydi” o nedenle…
Parti içerisinde de yükselen yıldızı ile birlikte adeta bir ayrı genel başkan gibi hareket etmeye başlamış,siyaset yaptığı İstanbul dışında da başka illerde mitingler yapmaya başlamıştı. Yüzbinler meydanları dolduruyor ismini haykırıyordu… O artık yeni bir “umuttu”…
Ve hayali gerçek olmuştu, partisi en sonunda kendisini İstanbul Belediye Başkanlığı için aday olarak gösterdi.Kimse seçilmesine ihtimal vermiyordu en başlarda.Tanınmıyordu,rakibi de çok kuvvetliydi,üstelik tüm medya gücü de rakiplerinin elindeydi.
Tüm bunlar yetmiyormuş gibi eşi ile havaalanında VIP girişini kullanmasına dahi müsaade edilmiyordu… “Birileri” İstanbul’un başına geçmesini istemiyordu zira İstanbul’un başına geçtikten sonra yolun ülkenin başına geçmeye çıkacağını biliyorlardı…
Ama Karadenizli,karizmatik ve genç siyasetçinin yılmaya hiç niyeti yoktu… Seçimler yapıldı ve sandıklar açıldığında artık o Karadenizli genç siyasetçi koskoca İstanbul’un, hani hayalini kurduğu İstanbul’un başkanı olmuştu…
Ama o da ne… Hiç beklemediği şekilde mazbatasını elinden aldılar bu genç siyasetçinin. Ama mazbatasını elinden almaları bir şeyi değiştirmedi özellikle yabancı kuruluşlar için.
Artık üst üste davetler alıyor ve bu küresel anlamda politikaların dizaynında etkili kuruluşların şeref misafiri oluyor,ülkelerin Başbakanları ile pozlar veriyordu.
Üstelik hani öyle parti başkanı falan da değildi.
Ülkenin başında bulunan iktidar da oldukça yıpranmıştı doğrusu ve İstanbul’u alan bu genç,karizmatik Karadenizli siyasetçi artık “Başka ve daha büyük hayaller” kurmaya başlamıştı….
Şimdi tam burada duruyoruz ve yukarıdaki “Karadenizli karizmatik siyasetçiyi tanıdınız mı?” diye soruyoruz sizlere…
Pek çoğunuzun “Kafa mı buluyorsun arkadaş tabii ki Recep Tayyip Erdoğan” dediğinizi duyar gibiyim… Aslında hem doğru hem de yanlış bir cevap bu…
Zira evet Erdoğan Karadeniz’de Rizeli bir ailenin çocuğu olarak Dünya’ya gelmişti.
Evet Erdoğan daha küçük yaşlarda dini eğitim almış,Kur’an okumayı öğrenmiş hafız olmuştu. Evet Erdoğan gençlik yıllarında hem de oldukça yetenekli biçimde futbol oynamış hatta bir “şehir efsanesine” göre Fenerbahçe’ye transfer edilmek istenmişti.
Evet Erdoğan’ın ticareten oldukça marifetli olduğu doğruydu,daha siyasette yolun başındayken koskoca Ülker’in İstanbul Anadolu yakası dağıtımını almıştı.
Evet Erdoğan siyasette parlarken “yabancı dostlar” edinmişti bu yabancı dostlar Erdoğan’a “Şehir devletleri modelini” savunması karşılığında destek vermişler hatta bunu kendisine New York Merkezli Ayla Bakkallı’ya ait Bakkalı Hukuk Ofisi’nden gönderdikleri bir memorendum ile iletmişlerdi ve Erdoğan bu memorandumu partisinin programına koymuştu…
Evet Erdoğan daha parti başkanı değilken dahi yabancı kuruluşlardan davetler almış,üst düzey yabancı siyasetçiler tarafından ağırlanmıştı.
Evet Erdoğan parti içinde ayrı bir genel başkan gibi Erbakan Hoca’sından ayrı İstanbul dışında illerde mitingler düzenlemişti… Erdoğan “yenilikçiydi” ve “eski söylem ve politikalar” ile seçim kazanıp iktidar olunamayacağını savunuyordu.
Evet Erdoğan tam 20 yıl önce eşi ile Bodrum Havaalanı’nda VIP’den geçirilmemişti.
Evet Erdoğan’ın kazanmasına kimse ihtimal vermiyorken,medya rakiplerini tutuyorken,kimse kendini tanımıyorken İstanbul’un başına geçip müthiş bir seçim zaferine imza atarak milyonların umudu haline gelmişti.
Erdoğan parlarken iktidar giderek yıpranmış halde çöküş dönemine girmişti.
Ve evet Erdoğan İstanbul Belediye Başkanı seçildikten sonra “mazbatası elinden alınarak” “mağdur edilmişti”
Ama bizim anlattığımız siyasetçi Erdoğan değil Ekrem İmamoğlu…
Evet İmamoğlu da Karadenizli bir ailenin çocuğu olarak Dünya’ya gelmişti.
Evet İmamoğlu da küçük yaşta din eğitimi almış,Kur’an okumayı öğrenmişti.
Evet İmamoğlu da gençliğinde çok severek ve yetenekli olduğunu herkesin söylediği şekilde futbol oynamıştı.İyi de bir kaleciydi…
Evet İmamoğlu da ticarete “yatkındı”.Başına geçtiği küçük baba şirketini oldukça büyük bir şirkete dönüştürmüştü.
Evet İmamoğlu da siyasete “çekirdekten” başlamış,siyaset arenasına adımını CHP Beylikdüzü İlçe Başkanı olarak atmıştı.(2009)
Evet İmamoğlu da yıldızı parladıkça “yabancı” dostlar edinmişti…
Evet İmamoğlu da “Şehire Devletleri” olgusuna oldukça sıcak bakıyordu anlaşılan zira ne diyordu İstanbul Belediye Başkanı adayı olduğunun açıklandığı lansman toplantısında “İstanbul Ankara’dan yönetilemez.İstanbul için ayrı bir kent anayasası yapacağız”
Evet İmamoğlu’nu da aday olduğunda kimse tanımıyordu,medya rakibinin elindeydi.
Evet İmamoğlu’na da VIP geçiş Ordu’da kullandırılmamıştı.
Evet İmamoğlu da adeta ayrı bir parti başkanı gibi İstanbul dışındaki illerde mitingler yapıyordu.
Ve evet İmamoğlu da İstanbul Belediye Başkanı seçildikten sonra mazbatası iptal edilerek “mağdur” ediliyordu.
Görüyorsunuz ya dostlar zaman bazen bir “FOTOKOPİ MAKİNESİ” gibi çalışıyor…
Erdoğan’ın İstanbul sonrasında “yürüdüğü yolun” nereye çıktığı da o yolun sonucunda ulaştığı noktadaki icraatlarının ükeye etkisi ortada…
***
Bugün ise anlaşılan İmamoğlu o yolda yürüme noktasında hala kararlı ama yanındaki “Yoldaşları” çok sağlam değil… Nagehan Alçılar ile,Mehmet Akif Bekiler ile,Ertuğrul Özkök ile yürünecek bir yolun sonunun nereye çıkacağını bu halk çok acı bedeller ödeyerek gördü…
Ama anlaşılan İmamoğlu da Genel Başkanı Kılıçdaroğlu gibi “Helalleşme” sevdasında…
Şimdi soruyoruz sizlere:
Bu zihniyet Türkiye’yi bu hale getirenlere yıllarca yardaklık ve yağdanlık yapmış isimlerle mutlu mesut poz verirken bu isimler ile nasıl hesaplaşacak? Helalleşecekse bunu bizlere nasıl kabul ettirecek? Yoksa helalleşmeden bir adım öteye çıkıp “Kafalrındaki” “İÇİ BOŞALTILMIŞ CHP” iktidarında bu AKP’nin günahlarına ortak isimleri kendileri de baştacı mı yapacak?
Acı ama gerçek olan şu ki: Evet bu zihniyet bu AKP döneminin “GÜNAH ORTAKLARINI” kendi dönemlerinde de baş tacı yapacak bize de “Tıpış tıpış bu düzene uyun” diyecek…
Ama unuttukları bir şey var ki; “FOTOKOPİ MAKİNELERİ” fişleri çekildiği an durur… Ve bu halk kendisine bir daha bu konularda “Tıpış tıpış” muamelesi çeken her kim olursa siyaseten “Fişini çekmeye” kararlıdır.
Herkes de pozunu buna göre verip,gülüşünü buna göre ayarlamalıdır.
Bizden söylemesi…
